Dag 1 - zaterdag 31 augustus - Rovereto

2 september 2019 - Rovereto, Italië

Ja hoor. We gaan, en maar liefst om 4 uur in de ochtend start de auto. Iets beter voorbereid dan andere jaren is de voorbereiding in de vroege ochtend korter dan anders.  Broodjes gesmeerd voor onderweg, slim ingepakt, en hup, daar gaan we. Nog maar een paar kilometer verder twijfelen we toch of we het badkamerraam hebben afgesloten. Tja, voor de zekerheid rijden we toch maar even terug. En natuurlijk zit het dicht. Een kwartiertje vertraging. Dat kunnen we hebben. De reis naar Rovereto is 1100 kilometer. 

Alles gaat voorspoedig. Natuurlijk geen files. Tenminste, tot in Duitsland. Dit keer niet veel last van wegopbrekingen, maar van veel auto’s op de weg. Wat is het druk! Dan horen we op de radio dat de vakantie voor de Duitsers voorbij is. Ja, dat maakt veel duidelijk. De navigatie leidt ons van de ene alternatieve route naar de andere. We rijden uiteindelijk zo’n 200 kilometer om maar in tijd scheelt niet het niet veel. Het is prachtig weer om te rijden, volle zon, zo’n 30 graden. In Oostenrijk genieten we van een heerlijke kop goulashsoep. Die is duur, bijna 10 euro per kop. Maar vooruit, het is vakantie. De diesel daarentegen is in Kufstein vlakbij de snelweg juist erg goedkoop, 1,16 euro per liter. 

Weg komen rond 7 uur in de avond aan in Rovereto. We slapen voor het eerst in een Bed & Breakfast. Deze zit iets hoger in de bergen tegen de stad aan in een rustige woonwijk. De eigenaresse Fernanda loopt ons tegemoet op het grote perceel. Ze hebben een kleine druiventeelt. Het terrein is helemaal omheind met een hekwerk. Veilig dus. De kamer is groot met een rond bed, apart. Via het balkon hebben we zicht op de Dolomieten. Fernanda is erg hartelijk en probeert in haar beste Engels dingen uit te leggen. We begrijpen elkaar. Ze legt uit dat we via het kronkelende weggetje terug kunnen lopen naar de stad om te eten of via twee trappen de kortere weg. Nou, die trappen vinden we niet, wel een schuine weg naar beneden tussen de huizen door. Die dan maar. En ja, we zijn er. 

Rovereto is leuk! Een prachtige oude stad, veel te zien. Fernanda heeft ons een pizzeria aanbevolen en die zoeken we. We zwerven een beetje om en komen bij het riviertje dat door de stad loopt. Ja, daar is het. We kunnen buiten zitten. Binnen zit de tent vol. Zaterdagavond, familieavond, uit eten. Of pizza’s halen. Dat kan ook. Na het eten zwerven we nog wat door het centrum van de stad. Opvallend dat er zoveel jeugd is, die de terrassen bezetten.

Terug naar de B&B vinden we ineens de trappen naar “boven”. Dat valt niet mee na zo’n lange dag in de auto, kort geslapen en warmte. En dan hebben we bij het eten ook nog een biertje gedronken. Maar we redden het en slepen ons voort. Hij vindt ineens een mobiele telefoon op de stoep. Hij lijkt van een vrouw of meisje te zijn omdat de achterkant een zachtgroene kleur heeft. We nemen de telefoon mee naar Fernanda, dan kan zij deze bewaren tot de eigenaar zich meldt. En die meldt zich onderweg al. Roberto belt naar de mobiele telefoon. We nemen op en spreken af elkaar te treffen bij de B&B. Fernanda heeft zich over Roberto ontfermd. De telefoon is van zijn vriend Luka, die er ook is. Hij had de telefoon op zijn auto gelegd en vergeten deze op te pakken voor het wegrijden. Luka woont vlakbij de B&B en kent Fernanda dus. Dat maakt het allemaal wel wat gemakkelijker. We praten nog wat en nemen hartelijk afscheid. 

Foto’s

2 Reacties

  1. René:
    2 september 2019
    Haha jij een biertje?
  2. Frits:
    3 september 2019
    Weer genieten van de verhalen 👍