Dag 6 - vrijdag 6 september - Brindisi

Vandaag gaan we zo’n 650 kilometer rijden naar Brindisi. De spullen zijn zo gepakt en we gaan op het gemakje ontbijten. Alsof we familie zijn, zo nemen we afscheid van Marie die bedient in de ontbijtzaal en de kokkin, daar weten we helaas de naam niet van. Maar elke dag maakte ze voor ons iets speciaals zoals een gebakken eitje. Rond 10 uur rijden we dan weg uit Rimini. Voor de autostrada is het even file maar daarna rijdt het gewoon lekker door. We zien donkere wolken zich samenpakken. En het duurt niet lang of er komen bakken met regen uit de hemel, echt veel bakken. Het zicht is slecht, een aantal bestuurders zetten de auto met knipperlichten aan op de vluchtstrook, maar de meesten rijden door in aangepast tempo. Omdat het hier heuvelachtig is, kan het water geen kant op. Dus we rijden als het ware door een riviertje met laagstaand water. Gelukkig duurt het niet lang. 

Bij een kopje koffie bij een wegrestaurant ontmoeten we een Italiaans echtpaar dat een hondje bij zich heeft. Het hondje lijkt ziek. Maar, vertellen ze, het is oud en heeft een leverziekte en veel pijn. Ze kunnen er nog geen afscheid van nemen. Eigenlijk wel zielig voor het hondje. Bij een volgend wegrestaurant gaat het over poesjes, zwerfkatten welteverstaan. Die kruipen onder geparkeerde auto’s en wachten tot bezoekers hun eten met hen delen. Onder onze auto denken ze ook prijs te hebben. Maar wij hebben geen eten. Een Italiaans echtpaar wel. Zij deelt de ham tussen haar broodje met de katten, want: “ze hebben honger”. Wij denken dat het wel meevalt, muizen genoeg. Maar een gesprek volgt. Deze mensen reizen veel en zijn ook al in Nederland geweest, Leiden, Utrecht, Amsterdam. Ook waren ze in Letland, Litouwen, Estland. Hij komt oorspronkelijk uit Lecce. Daar zijn wij twee jaar geleden geweest. Dat vindt hij leuk. Zij komt uit Ferrara. Een stad die wij nog willen bezoeken. Dat vindt zij leuk. Ook bevelen ze nog aan Padua en Ravenna. We schudden handen, wisselen namen uit, maar die van hen zijn ons direct ontschoten. Niet omdat het niet interessant is, maar we weten het gewoon niet meer.

Net voor Foggia tikt de temperatuur 35 graden aan. Maar als we Foggia passeren is het ineens 18 graden en zwaar bewolkt. Tot aan Brindisi blijft het zo: bewolkt, zonnig, lagere temperatuur, erg warm. Na Bari volgt weer een zware regenbui die zo’n 10 minuten duurt en daarna blijft het droog en warm, eerder benauwd. 

De navigatie leidt ons goed naar ons volgende onderkomen, een Bed & Breakfast in hartje Brindisi. We staan voor een bouwval. Dit zou het adres moeten zijn, maar dat kan het toch niet zijn? Gelukkig niet. We moeten een klein straatje inrijden naar achteren. De oom van uitbater Marco woont boven “ons” appartement en leidt ons rond. Hartstikke leuk! De auto gaat veilig achter een hek. Ook Marco komt zelf nog even begroeten. Normaal gesproken moeten identiteitskaarten worden getoond en is een borg van 75 euro nodig. Nee hoor, Marco heeft ons gezien en gelooft het allemaal wel. Via whatsapp stuurt hij nog veel tips voor dingen te zien, te doen en waar te eten. Teveel om in de komende twee dagen te doen. 

We lopen die avond de levendige stad in. Dit gaat helemaal goed komen. Bij het water vinden we een restaurant waar de bediening als kippen zonder kop rondlopen. Wat een chaos. Het eten komt wel goed, maar een vraag naar bijvoorbeeld een asbak wordt beantwoord na 10 keer de hand omhoog te steken met het idee: denk je nog aan onze asbak? De rekening vragen duurt vervolgens ook weer 20 keer de blik vangen van de bediening. Het drinken blijkt het duurst te zijn. Bijna 6 euro voor een biertje en bijna 5 euro voor een glaasje wijn. Beetje jammer, maar het mag de pret niet drukken.