Dag 5 - 5 september 2017

5 september 2017 - Lecce, Italië

Geen wekker toch vroeg wakker. De huisraad staat klaar om in te laden. We hadden alles toch geordend ingepakt? Dat lijkt er nu niet meer op. Nou ja, proppen en sjouwen maar. We ontbijten bij de buurvrouw waar Irina ons breed glimlachtend verwelkomt. Even ervoor is er commotie bij de boulevard. Een aantal politiewagens en een ambulance komen aangestormd. Met wapenstokken lopen de agenten het strand op. We kunnen niet zien waarom. De ambulance rijdt met spoed naar een plek verderop net als 2 politiewagens. Eén wagen blijft achter. Ach, zegt Irina, als er iets gebeurd is weten wij het hier als eerste. Wij wachten er niet op. Rond 10 uur rijden we richting de Autostrada. 

Tot aan Foggia zijn de landerijen groen. Vanaf Foggia rijden we een dal in, een platte omgeving, droog en dor en veel verloederde en verlaten boerderijtjes. Wel prachtige kustzichten. We nemen een afslag na Bari om naar de trullo's te kijken in Unesco beschermd gebied. Op zoek naar de plaats Alberobello. Gevonden. Erg toeristisch, leuk om te zien. Even wandelen wat foto's en weer door. Kennelijk waren we toch in hoger gelegen gebied geweest want we gaan met af en toe haarspeldbochten naar de kustlijn richting Mono Poli. Rond 5 uur staan we in de garage van het grote hotel. 

Het is een echt congreshotel, groot, ruim, lijkt vrij nieuw. Geen balkon bij de kamer. Jammer. Een enorm bed vult bijna de hele ruimte. Ruime badkamer, wel schimmelrand onder de douchebak maar het is superschoon. Het oude centrum is op 10 minuten lopen. Ja, klopt. Het is al donker maar prachtig verlicht. We raken niet uitgekeken. Alleen maar oude gebouwen, lieflijke straatjes en het hele stadje is op de been. We denken dat er voor elke inwoner een stoel staat bij het tigtal barretjes en eetgelegenheden. We eten pasta bij een restaurant waar de ober, een jonge half Afghaan, vertelde dat zijn liefde voor een Nederlandse door de afstand geen stand kon houden. Wat een leuk mannetje. Hij serveert nu alles ook "with love". En zijn stopwoord is "thank you very much". Tot na eleven hangen we rond. Nog niet alles gezien. Maar we hebben nog 3 volle dagen. Het hotel zal vanaf morgen vol zitten. Er is een congres.