Dag 10 tot en met 13 - dinsdag 10 tot en met vrijdag 13 september - Capo di Rizutto / Rimini

Hier zijn we weer, terug van radiostilte. Bij ons is het geen minuut stil geweest. De ochtenden beginnen vroeg en direct met voldoende gespreksstof voor de hele dag. De dagen dat we bij Bas en Janny zijn doen we niet veel anders dan aan tafel zitten, koffie drinken en veel water drinken, eten en vooral praten. Over van alles en nog wat. Over onszelf, over de wereld, de politiek, de Italiaanse cultuur en gewoonten, lekkere recepten, over het daar wonen, van zwaar tot luchtig, soms met een traan maar vooral met een lach. Lief en leed. Wat hebben we het goed samen en wat kunnen we het goed vinden met elkaar. Heel bijzonder. Fijn dat we elkaar na zoveel jaar (weer) gevonden hebben. De dagen vliegen voorbij, geen tijd om de reislogger bij te houden. 

Oh, we zijn wel een paar keer van tafel geweest hoor. We gaan naar de Expert om een oplader voor de tandenborstel te kopen (vergeten). We willen gebakjes meenemen voor bij de koffie, maar kunnen het bakkertje in het dorp niet goed vinden. Janny wel, dus zonder wat te zeggen neemt zij zelf bij een boodschapje een enorme schaal met heerlijke kleine gebakjes mee. We gaan een wandelingetje maken naar het strand vlakbij. Het is er trouwens al die dagen 30++ graden maar we wennen er aan. Vorig jaar liep er een hond met ons mee naar het huis van Bas en Janny en keerde dan terug naar zijn eigen huis. Dit jaar vragen we ons af of dat weer gebeurt. En ja hoor, hij ziet ons en heeft een kompaan, een mooie zwarte hond. Ze liggen bij hun huis, zien ons, staan op en begeleiden ons naar Bas en Janny. Zouden ze dat bij elke “vreemde” doen? Het is op zich wel gezellig en ze doen er niemand kwaad mee. 

Samen met Bas gaan we ook nog naar twee huizen kijken waar Bas ons eerder over had getipt. Een huis is van de heer Carosso, net over de zeventig jaar. Het ligt iets hoger, heeft een enorm groot perceel met groentetuin, fruitbomen, olijfbomen, goed bijgehouden allemaal. Het huis zelf is niet zo groot maar wel goed in elkaar gezet met goed materiaal en hij past er goed op. Vanuit het huis is er een magnifiek uitzicht over de kustlijn en en de zee. Heel fraai. Bij het andere huis is niemand thuis. De volgende dag gaan Bas en hij er samen kijken omdat er toch een boodschapje gedaan moet worden. Dat andere huis is een B&B met een olijfgaard van zo’n 180 bomen. Ook dat is mooi en nog groter en iets dichter bij het dorp. De B&B zou in stand kunnen blijven maar dan zonder breakfast, ontbijt, dus dan zou het een BNB worden, Bed No Breakfast. We krijgen dus een goed idee wat er te koop is. Nog steeds moeten wij goed nadenken over wat wij nu precies willen en waar we dat willen. Maar daar hebben we nog wel even de tijd voor.

Op donderdagavond moeten we nu toch wel iets gaan regelen voor de dagen erna. Even snel het internet op om een volgende bestemming te bepalen. Pescara? Ja, eens kijken. Er is wel veel vol. We zien een leuk hotel met parkeermogelijkheden. Even verder lezen. Oh, valet parking. Daar is in Nederland veel om te doen. Je geeft de sleutels af en zij parkeren je auto. Het schijnt volgens de recensies bij dat hotel goed geregeld te zijn, maar we nemen toch het risico maar niet. Toch maar weer Rimini? Eens bellen. Ja hoor, kom maar, naar hetzelfde hotel. Wel duurder dan de eerste paar dagen omdat het erg druk is. Kennelijk gaan dan de prijzen omhoog. Nou ja, we kennen het hotel, het is er goed, we kennen de verdieping, dus boeken maar. 

Rond een uur of elf op vrijdag rijden we richting Rimini. Mooi weer om te rijden en het is rustig op de weg. Na Taranto gaan we de autostrada op, die we kunnen volgen tot Rimini. Goed opletten op de aangekondigde snelheidscontroles en tussendoor de voet op het gaspedaal. Hier en daar stoppen we voor een kopje koffie met iets lekkers erbij. Rond Pescara is het iets drukker op de weg. Alle Italianen gaan waarschijnlijk nog voor een weekendje naar de kust. Na Ancona gaat de zon onder. Een prachtig gezicht! Bij Rimini is de entreeweg erg druk. Maar daarna valt het ook weer mee. Zouden we wel plek hebben in de garage onder het hotel? Het is namelijk zo druk in Rimini met mensen en auto’s. Maar we rijden voor, drukken op de bel bij de parkeergarage, kijken in de camera en ja, we kunnen. Met de nodige bagage checken we in. Wat leuk! De dames bij de receptie kijken erg blij en zijn oprecht verheugd dat we er weer zijn. En dan krijgen we ook nog eens een prachtige kamer met vier bedden, groot, op de hoek van de vierde verdieping met een balkon waardoor we van alle kanten uitzicht hebben. Hartstikke mooi. Laat het dan iets duurder zijn, voor die paar dagen gaan we ervan genieten.

We frissen ons op en lopen naar “ons” restaurant. Ook daar de verbazing op de gezichten dat we er weer zijn. Als vanzelfsprekend komen na het eten de limoncello en taart als extra van de zaak op tafel.