Dag 2 - woensdag 7 september 2022 - Rimini

Naar Rimini is het zo’n 460 kilometer rijden. We hebben de tijd, dus na het wat sobere ontbijt pakken we de spullen, laden de auto in en gaan het stadje nog in om wat winkeltjes te bekijken. We hebben alleen een klein probleem. We denken van elkaar dat we de hotelletjes hebben, maar die steekt aan de binnenkant van de hotelkamer in de deur. Die is dus niet meer te openen. Gelukkig herkennen we onze buren, al was het maar omdat zij twee kleine poedeltjes bi zich hebben. Via de kamer van de buren klimt hij, nee springt hij, over het balkon om via die deur in onze kamer te komen. Probleem opgelost.

In het stadje is het een levendige boel. Veel mensen, wij denken ook veel “eigen” volk. Terrasjes zitten vol, de zon schijnt, de kleine winkeltjes hebben de deuren open, de korte broeken zijn weer aan, voor sommigen is zelfs 25 graden nog aanleiding voor een winterjas, maar ja. En we komen met een paar tasjes met spullen weer bij de auto rond het middaguur. Allebei een paar goede wandelschoenen gekocht en nog wat dingetjes. Dag 2 nog maar hè. Maar vooruit. Het is vakantie. Met dertig graden van temperatuur rijden we naar Rimini. Het water loopt ons nu al over de lippen over het eten van vanavond. Ook deze reis verloopt voorspoedig. Net voor Bologna is het wat druk vanwege de splitsing van autostrada’s, maar dat mag de pret niet drukken. Rond half vijf rijden we de parkeergarage van ons hotel binnen. Een. vertrouwd adres, want in dit hotel verblijven we elk jaar de eerste paar dagen van onze vakantie.

En och, wat een warme ontvangst bij de receptie. Toevallig zien we “kokkie” Magda, die ons zou willen omhelzen maar vanwege de nasleep van corona merken we de terughoudendheid. Het is niet minder hartelijk. Haar zoon zit bij de receptie en begroet ons ook met warmte. Dit jaar zitten we in kamer 4.02. Onze favoriete verdieping vanwege het fraaie uitzicht op het strand en de zee. Elk van de 5 kamers met zeezicht op die verdieping is goed. Fijn.

Vanavond is er vroeg in de avond een wedstrijd van Ajax op televisie.  Die kan hij via de IPad kijken en dan gaan we daarna wel eten. Gelukkig winnen ze - en dik ook - anders was de stemming misschien wat in mineur. Nee hoor, zelfs dat zou de pret niet drukken. Rond half tien komen we aan bij Giusti, ons restaurant. Het is er nog druk maar aan de zijkant kunnen we nog fijn buiten zitten. Enver, de ober, ziet ons voorbijkomen en staat even later al aan onze tafel om even te komen kletsen. Hoezo spreken wij nu nog steeds geen vloeiend Italiaans? En waar waren we in mei? En beginnen we weer met het gebruikelijke voorgerecht: bruschetta? Maar goed, onze tafel hoort niet bij zijn afdeling vanavond. Wij “horen” bij Enrico. De wat stillere ober die twee jaar geleden met trots een pup showde in het restaurant. Tsja, wij hebben nu Blue, dus de telefoons worden getrokken om filmpjes en foto’s aan elkaar te laten zien. Hartstikke leuk. Maar voor het eerst in al die jaren is er iets niet zo leuk. De pizza is niet goed. Vooral niet gaar. Wij hebben het idee dat ze de pizza vergeten zijn en nog even snel op tafel wilden toveren. Geen punt hoor, bestel maar iets anders. Maar het is ondertussen al na half elf en dan valt de bestelde spaghetti wel zwaar op de maag. Lekker, maar als een blok beton. Nog maar even een flinke wandeling na het eten. Het is tenslotte nog ruim 25 graden, dus daar hoeven we het niet voor te laten.

Aan de boulevard in Rimini is flink geklust. Er is nog een stuk verbeterd met groene zones, mooie wandel- en fietspaden en van die kleine tuinen met sporttoestellen waar iedereen gewoon gebruik van kan maken. Autovrij en als het ware een lang park tussen de boulevard en het strand. Mooi hoor. De bezoekers van de cafés langs de boulevard hebben grotere terrassen binnen afscheidingen zodat niet iedereen op straat hoeft te staan. Beter.  Hier en daar wordt nog life muziek gespeeld dat via luidsprekers ook op straat schalt. Je zal maar in het hotel ernaast logeren. Kan het vier sterren zijn maar een goed bed slaapt niet beter als de muziek tot in de kleine uurtjes doorgaat. Hebben wij geen last van. Goed bed en vrij rustige buurt.