Dag 3 - 3 september 2017

4 september 2017 - Pescara, Italië

Alle weersvoorspellingen zeggen de hele dag grotendeels regen. Hmm, zo ziet het er niet uit. Een stralend blauwe hemel, ja, in de verte wel wat wolkjes. Eerst maar eens ontbijten. We doen dat in het hotel. De ontbijtzaal is vol met gasten. Hebben we nog nooit meegemaakt hier. En we moeten zeggen: het ontbijt is vers, veelzijdig, beter dan vorig jaar. Mooi zo.

Het is nog vroeg, dus duiken we het strand op. Eerst even naar de buurvrouw. De Russin is er weer, maar dit keer start ze met een flauwe glimlach. Het ijs is gebroken. Ze is nu 4 jaar in Italië. Maandag heeft ze een vrije dag (oftewel, dan werkt ze ergens anders) maar gelukkig, zegt ze, is ze dinsdag weer hier zodat ze ons op onze laatste dag hier nog kan ontmoeten. Of we gaan bakken op het strand. No, no cooking. Weer een beetje respect gewonnen.

Dus we gaan lekker zwemmen en beleven plezier aan een gezinnetje vlak voor ons. Het jonge dochtertje houdt haar vader enorm bezig. Hij heeft engelengeduld. Ze spelen ziekenhuisje. Zij loopt een eindje weg en raakt "gewond". Hij redt haar. Keer op keer op keer. Hij maakt bolletjes zand om in het water te gooien. Hij doet het voor maar telkens kijkt ze te laat. Toch blijft hij het doen. Vindt hij zelf ook leuk, denken wij.

Tijd om ons weer op te frissen en te gaan eten. Zeven uur 's avonds, mooie tijd. Denken wij dan. De Italiaanse restaurants wachten allemaal nog even. Kom na half acht, dan gaat de oven aan. Dus van uit het centrum terug naar de boulevard. Ja, gewoon de deuren dicht. We beginnen te rammelen. En gelukkig, we treffen een restaurant met een vriendelijke ober die de kok gewoon aan het werk zet. Echt heerlijk gegeten. Het waait hard, misschien wel windkracht 9. Op het water veel kite surfers, mooi om te zien. We gaan nog even naar onze Albanese vriend, wat drinken. Elton heet hij. We laten hem het filmpje van de onbekende vis zien. Het filmpje gaat het hele restaurant door. Het is een inktvis, een jonkie. We blijven een paar uur hangen. Ineens gaat het dan toch nog regenen, een flinke stortbui. De weg staat gelijk blank. Duurt maar even. Heeft het toch nog geregend vandaag. Lekker fris.