Dag 1 - 1 september 2017

De wekker scheurt ons wakker. Er wacht ons een fantastisch ontbijt. Omdat de airco niet werkt in de nachtelijke uren, eten we wat versuft door de warmte en gebrek aan frisse lucht vlot door. Wat zullen we doen: de toeristische route of via de snelweg, de Autostrada? Het laatste wordt het. Zo'n 520 kilometer voor de boeg. Half acht, start! De reis gaat zonder opmerkelijk oponthoud. Geen files, fatsoenlijk rijgedrag, op z'n tijd een kopje koffie (met iets lekkers natuurlijk) en rustig weer. De Adriatische zee komt na Rimini in zicht. Dat zicht wordt iets minder omdat het gaat regenen. Wat krijgen we nou? Daar hebben we niet op gerekend! Maar na Ancona wordt het droog en stijgt de temperatuur naar 30 graden. Vanwege haar eigenwijsheid negeren we de twee navigatiemiddelen en pakken we één afslag te ver voor Pescara. Is niet zó erg, scheelt een half uur... We rijden Pescara in. Alsof we er gisteren nog reden. In het hotel treffen we receptionist Max. Hij herkent ons gelijk en is oprecht blij ons te zien. Hebben we en kamer met zeezicht? Ai, dat zit er niet in. Maar hij gaat wat rommelen en schuiven en komt met een andere kamer dan "regulier". Wij kijken. Niet goed. Grote kamer, klein balkon onder de dakrand zonder uitzicht als je gaat zitten. Terug naar Max. Hij begrijpt het. Dan een kamer met groot balkon, zicht op de achterkant. Wij sjouwen erheen. Niet goed. Kleinere kamer, groot balkon, maar zicht op de kamers van privé appartementen. Sorry Max. Nog een poging en die werkt perfect uit! Even opruimen en dan naar de buurvrouw voor haar heerlijke koffie en taartjes. 's Avonds naar de stad bij de Amerikaanse eettent een burger eten. We krijgen het eten niet op en de friet is gedoopt in zeezout lijkt het wel. Kan, zegt de ober. Er is een andere chefkok. In het centrum is het opvallend rustig. Een klein rondje wandelen en windowshoppen en terug over de boulevard naar het hotel. Onderweg nog een kopje koffie. Dag 1, was goed.