Dag 14 - 18 september - Vertrek naar Vipiteno

De wekker gaat om half 7. Niet fijn, maar we willen het hotel niet al te laat verlaten, al was het maar dat ze dan zelf de deuren ook op tijd kunnen sluiten. Magda, de kok, heeft al eieren met spek gebakken. Al zou je er geen zin in hebben, het is onbeleefd om dit te laten staan. Goed half 9 gaan we dan op weg naar Vipiteno. We duiken eerst de ochtendfile van Rimini in, maar we omzeilen een groot stuk door via Rimini Noord de autostrada op te duiken. We hebben toch tijd zat, want de afstand naar Vipiteno is maar een kleine 500 kilometer. Het is prachtig rustig weer om te rijden met een flauw zonnetje. De temperatuur loopt al gauw op naar zo’n 28 graden. Bij Mantova gaan we even van de autostrada af. We bezoeken een groot winkelcentrum waar je ook lekker kunt eten. En dat doen we dan ook. Het is er niet druk dus alle ruimte om lekker te slenteren. Maar ja, op een gegeven moment ben je uitgeslenterd, en stappen we in de auto om onze weg te vervolgen. Bij Trento begint het lichtjes te regenen. Het duurt maar even, maar de temperatuur daalt wel gelijk mee. Als we in Vipiteno aan komen rijden, is het zo’n 20 graden. Koud hoor, als je daar in je korte broek, t-shirt en slippers staat. En dat terwijl iedereen om ons heen een lange broek en soms zelfs al een winterjas aan heeft. We checken in in hotel Hubertushof. We slapen op de tweede verdieping. We doen de kamerdeur open en zien als het ware een balzaal. Een enorm grote kamer met een bankstel, een hoge tafel met tweede fauteuils, een bureau, natuurlijk een bed en een ruime badkamer. Dit lijkt meer op een suite, een luxe kamer. De foto staat onder “foto’s”.

Goed 5 uur wandelen we naar het centrum. Het begint licht te regenen. Hallo, dat hebben we niet besteld! Maar vooruit, laat het maar even komen dan. En weer snel stoppen. Gelukkig hebben we regenjasjes aan, dus het deert niet. Het is rustig in het centrum. We banjeren wat rond. Echte boodschappen hebben we natuurlijk niet. Wel kopen wel een paraplu. Maar om de tijd tot het avondeten iets te doden, drinken we op het terras op het marktplein nog een kop koffie. We zitten droog onder de grote parasols. Maar het begint ineens goed te waaien. We waaien zowat uit onze jassen. Andere gasten op het terras gaan naar binnen. Wij zetten nog even door. Als Nederlanders zijn we natuurlijk wel wat gewend. Op een gegeven moment wordt het toch wat onaangenaam. Het regent niet meer zachtjes, het plenst. Dus gaan we in In die Lilie eten. En ongelofelijk, op maandagavond is het er vol. Onze tafel is voor later gereserveerd, maar daar mogen wij wel gaan zitten. Het eten is heerlijk. Maar ja, daar doen we ook geen uren over. Dus om 8 uur zitten wij weer in de hotelkamer. En dan is het fijn dat het geen kamer van 15m2 of kleiner is. Op de bank kijken we televisie. Wat anders is als thuis op de bank televisie kijken is dat de hond niet tussen ons in ligt. Buiten regent het nog steeds heftig. Morgen zal het droog zijn. Gelukkig.